Heb jij dat ook wel eens? Dat je al een tijdje een raar gevoel hebt wat je niet thuis kan brengen. Pijn in je buik, onrustig, hoofdpijn etc. Iets klopt er niet maar wat precies daar kan je de vinger niet op leggen.
Opeens valt het kwartje!
Ja natuurlijk dat je daar niet aan had gedacht. Veel te lang heb je teveel hooi op je vork genomen. Je bent jezelf vergeten. Veel te veel ochtenden ben je ongelukkig opgestaan. Je baalt ervan dat je dit niet eerder hebt opgemerkt. Dat je de signalen wel hebt gevoeld maar niet hebt erkend. Het is uit de hand gelopen, en nu weet je niet meer je eruit komt.
De kikker in de pan!
Ken je de metafoor van de kikker in de pan? Het verhaal gaat zo: Eigenlijk wel een beetje zielig voor de kikker dus probeer het niet uit 😊. Stel je gooit een kikker in een pan met kokend water dan zal hij er meteen uitspringen. Stop je een kikker in een pan met lauwwarm water dan zal de kikker dat aangenaam vinden. Terwijl je het water aan de kook brengt zal de kikker in het water blijven zitten, want deze went geleidelijk aan de temperatuur. Tot het te laat is.
Toen lag mijn hond in het water
Hetzelfde gebeurde afgelopen week met onze hond Siep. Rustig verder lezen want dit is een verhaal dat veel diervriendelijker is. Onze hond is dol op zwemmen. Het is een labrador van 1.5 jaar oud. We liepen langs het water waar een inhammetje is. Verderop lag een boei om de afscheiding duidelijk te maken van de Rijn en het inhammetje. Het was een mooie gele boei. We lieten de hond los en Siep dacht dat de gele boei een bal was. Wat we niet hadden verwacht gebeurde. Hij zwom in snel tempo naar de boei, greep de boei en liet niet meer los. Waar zit nu de vergelijking met de kikker ! Hij had in z’n hoofd dat de boei (bal) naar de kant moest. Maar de boei zat vast. Hij bleef het maar proberen en merkte niet dat hij moe werd. Hij had maar 1 doel voor ogen, de gele boei loskrijgen. Wij waren aan het roepen (Siep los) maar hij hoorde het niet meer. Ging een aantal keren kopje onder. Uiteindelijk ben ik het water ingesprongen. Het was ijskoud en ik dacht, denk aan je yoga ademhaling, blijf rustig. Dat hielp uiteindelijk. Bij de boei aangekomen kon ik Siep bij de halsband pakken en heb ik hem meegenomen naar de kant. Hij was bekaf.
Ben jij die kikker of Siep? Bevind jij je in een situatie die niet goed voor je is, maar stap je er niet uit ? Wil jij je vasthouden aan je doel ? Heb je niet meer in de gaten dat je situatie aan het veranderen is ?
Soms sluipen veranderingen er in zonder dat je er erg in hebt. Meestal is dit niet zo erg maar soms wel. Dan moet je zelf tijdig op de rem trappen of om hulp vragen. Ik kan je niet redden zoals ik bij Siep heb gedaan, maar ik kan je wel handvatten aanreiken waardoor je sneller uit het water komt. Waardoor je je lichaamssignalen weer leert herkennen die zo is haangeven zo is het genoeg. 1 ding is zeker je moet weer aan de waterkant komen of uit de pan springen.
Outdoor Yoga Oosterbeek 